Staatssecretaris Sleurs voert strijd tegen fiscale fraude op

Als de LuxLeaks- en SwissLeaks-affaires al iets aantonen, dan is het wel dat het fraudebeleid van de voorbije jaren heeft gefaald. “Het vervolgingsbeleid viseerde voornamelijk individuele gevallen en liet de structurele, georganiseerde fraude te veel op haar beloop”, zegt staatssecretaris Elke Sleurs, die de strijd tegen de fiscale fraude aanvoert vanuit de federale regering. “Er is te weinig onderzoek gedaan naar fraudesystemen en witwasmechanismen. Vandaar ook de weinig diepgaande resultaten.” Intussen is Sleurs al aan een inhaalbeweging bezig: met haar vijftienpuntenplan tegen fiscale fraude gaat ze voor een structurele en grondige aanpak.

Door te verhinderen dat de grote, systematische fraudeurs de dans blijven ontspringen, wil de staatssecretaris mee het rechtvaardigheidsgevoel onder de bevolking helpen herstellen. Dat grote vermogens zelf zouden mogen bepalen hoeveel of hoe weinig belasting ze betalen en waar ze dat het liefst doen, valt voor Sleurs niet te verantwoorden. “Het is ronduit schandalig. Bovendien leidt fiscale fraude tot oneerlijke concurrentie en een ongelijk economisch speelveld.”

Optrekken verjaringstermijn

In het plan van de staatssecretaris vind je enkele reeds aangekondigde maatregelen terug, zoals de kaaimantaks uit het regeerakkoord waar Sleurs’ N-VA-collega en minister van Financiën Johan Van Overtveldt eerder al mee uitpakte. Maar het plan bevat vooral een batterij aan nieuwe maatregelen. Te veel om hier allemaal toe te lichten, vandaar dat we er enkele uitpikken.

Een van de belangrijkste is het optrekken van de verjaringstermijn in fraudezaken. “Dossiers rond fiscale fraude en witwassen zijn in de regel ingewikkelde dossiers en het onderzoek kan dus lang aanslepen”, beseft Sleurs. “Een aanzienlijk aantal dossiers heeft niet geleid tot een uitspraak wegens verjaring. Daarom zal ik in overleg met mijn collega van Justitie aan de regering voorstellen om de wet hierover aan te passen of de verjaringstermijn te schorsen zodra bijkomende onderzoekshandelingen worden gevraagd.”

Bij diezelfde collega van Justitie zal ze er voorts op aandringen dat hij zijn positief injunctierecht ook aanwendt om, waar nodig, onderzoeken naar fiscale fraude te bevelen. “Want te veel dossiers rond grote fiscale fraude krijgen om een of andere reden geen gerechtelijke behandeling.” Aan haar collega van Financiën zal Sleurs dan weer vragen om het genaderecht op te heffen. Vandaag kunnen fiscale fraudeurs zich daarop beroepen om kwijtschelding van boetes en belastingverhogingen te verkrijgen.

Gelijke wapens

De fiscus moet ook met gelijke wapens kunnen strijden. “Net als de verdachte partij moeten onze ambtenaren zich in complexe fiscale dossiers kunnen laten bijstaan door gespecialiseerde topadvocaten”, vindt Sleurs. En samen met Binnenlandse Zaken wil ze ook in maatregelen voorzien om speurders zo nodig te beschermen tegen pogingen tot intimidatie of wraak tegenover hen of hun familie.

Sleurs wil vennootschappen, vzw’s en wisselkantoren strenger laten controleren. Zo komt er een snellere, systematische controle op de activiteit die bedrijven opgeven, om het misbruik van vennootschapsstructuren en met name fictieve maatschappelijke zetels tegen te gaan. Die controle moet zo snel mogelijk na de oprichting van de vennootschap gebeuren.

“Voor een efficiënte fraudebestrijding zijn niet alleen de opsporing en bestraffing van belang, ook de invordering van niet-betaalde belastingen en boetes moet beter”, merkt Sleurs ten slotte op. Daarom wil ze het centraal bankenregister breder toegankelijk maken. Op dit moment blijft die toegang beperkt tot fiscale inspecteurs en ontvangers.